Liczne przebudowy sprawiły, że dzisiaj trudno doszukać się w bryle pałacu elementów charakterystycznych. Zwróć jednak uwagę na  wejście do budynku, które prowadzi przez balkonowy portyk z kolumnami jońskimi i herbem archidiecezji. Pod portykiem stoją dwie marmurowe rzeźby przedstawiające świętych Piotra i Pawła. Do 1945 r. stały one w ołtarzu głównym katedry. W skrzydle północnym - wzniesionym na reliktach murów z XV i XVI w. - znajduje się klasycystyczna brama, z wielkim dwukolumnowym portykiem.

Na skwerze przed pałacem stoi późnobarokowa figura św. Jana Nepomucena z ok. 1730 r.. Po zachodniej stronie skweru znajduje się budynek Kurii Metropolitalnej wzniesiony w 1834 r.  Równolegle do niego, nieco bardziej na zachód, wznosi się barokowo-klasycystyczny budynek dawnego probostwa katedralnego, postawiony na starszych fundamentach w 1792 r. i przebudowany w 1859 r.. W północnej ścianie budynku wmurowane są dwie kamienne płyty z 1598 i 1715 r. z inskrypcjami dotyczącymi dziejów probostwa, a popiersie w tympanonie fasady przedstawia prawdopodobnie Jana Kochanowskiego, który w latach 1564-74 był prepozytem (proboszczem tytularnym) katedry poznańskiej.

Na skwerze obok pałacu stoi pomnik papieża Jana Pawła II (projekt Krystyny Fałdygi-Solskiej, 2000 r.). Jako głowa Kościoła papież odwiedził Poznań dwukrotnie; w 1983 i 1997 roku.

Ciekawym budynkiem jest też stojąca w pobliżu psałteria. W dawnych czasach w katedrze przez całą dobę dwunastu kapłanów odśpiewywało Psałtarz Dawidowy. To właśnie dla nich - kolegium psałterzystów - biskup Jan Lubrański wzniósł budynek psałterii. W południowym szczycie psałterii zwróć uwagę na blendy (ślepe okna) zamknięte łukami w kształcie oślego grzbietu.

Na Ostrowie Tumskim znajduje się także 9 zabytkowych kanonii i 3 dawne wikariaty, w których niegdyś zamieszkiwali kanonicy kapituły katedralnej. Zwróć uwagę na pochodzący z XVIII w. wikariat z zabytkowym dachem krytym polskim gontem (ul. Posadzego 7).